Η πρόσκληση να μετανοήσουμε σπανίως είναι μία φωνή επιτίμησης αλλά αντιθέτως μία στοργική έκκληση να γυρίσουμε και να επιστρέψουμε προς τον Θεό. Είναι το νεύμα ενός στοργικού Πατέρα και του Μονογενούς Υιού Του να γίνουμε περισσότερο απ’ ό,τι είμαστε, να φθάσουμε σε έναν υψηλότερο τρόπο ζωής, να αλλάξουμε και να νιώσουμε την ευτυχία από την τήρηση των εντολών. Όντες μαθητές του Χριστού, αγαλλιούμε με την ευλογία της μετάνοιας και τη χαρά της συγχώρησης. Γίνονται μέρος μας, διαμορφώνοντας τον τρόπο που σκεπτόμαστε και νιώθουμε…
Για τους περισσότερους, η μετάνοια είναι ήρεμη και άκρως ιδιωτική, επιζητώντας καθημερινώς τη βοήθεια του Κυρίου για να γίνουν οι αναγκαίες αλλαγές.
Για τους περισσότερους, η μετάνοια είναι περισσότερο ένα ταξίδι από ένα γεγονός μιας στιγμής. Δεν είναι εύκολο. Η αλλαγή είναι δύσκολη. Απαιτεί να τρέχεις ενάντια στον άνεμο, να κολυμπάς ενάντια στο ρεύμα. Ο Ιησούς είπε: «Aν κάποιος θέλει νάρθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, και ας σηκώσει τον σταυρό του, και ας με ακολουθεί». Η μετάνοια είναι το να φύγεις από κάποια πράγματα, όπως η ανεντιμότητα, η υπερηφάνεια, ο θυμός και οι ακάθαρτες σκέψεις και να στραφείς προς άλλα, όπως η καλοσύνη, η ανιδιοτέλεια, η υπομονή και η πνευματικότητα. Είναι η επιστροφή προς τον Θεό…
Η μετάνοια όχι μόνον μας αλλάζει, αλλά επίσης ευλογεί την οικογένειά μας και όσους αγαπούμε. Με τη χρηστή μας μετάνοια, κατά το χρονοδιάγραμμα του Κυρίου, οι εκτεταμένοι βραχίονες του Σωτήρος όχι μόνον θα μας περιβάλλουν, αλλά επίσης θα επεκταθούν στη ζωή των παιδιών και των απογόνων μας. Η μετάνοια πάντοτε σημαίνει ότι υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία στο μέλλον.
«Μετανοήστε… ώστε να σας θεραπεύσω», Γενική Συνέλευση, Οκτώβριος 2009